Druk, druk, druk

Vrijdag heb ik iets cultureels gedaan. Ik ben naar het oudste museum geweest van Ubud, het Puri Lukisan. Het is een museum met moderne traditionele Balinese kunst, voornamelijk schilderijen. Het was daar heerlijk rustig in een mooie omgeving. Onze koningin Juliana hing daar ook nog aan de muur. Tot mijn grote verbazing zag ik onze reisleider van de Balitrip van vorig jaar daar ook rondhuppelen met een groepsreis. Heel gek en vooral ook omdat ik hem meteen herkende. Zaterdag was het Independence Day. Toen ik aan mijn kipnuggets zat, kwam ik nog een vrijwilligster tegen uit het huis. Samen nog wat gedronken en naar het voetbalveld waar wat moest staan te gebeuren. Wat hebben we gelachen hier, hilarisch. Een paar dagen ervoor had ik al gezien dat ze in twee palmbomen grote ringen hadden opgehangen met van alles eraan. Omdat het zo hoog in de boom was, kon ik niet goed zien wat het was. Wat doen ze hier; ze smeren de stam van de bomen in met olie en dan moeten de mannen die alleen maar een broek aan hebben in die bomen klimmen. Ze hebben er twee, een voor de volwassen mannen en de andere is voor de jongetjes. Als een zot vliegen ze op die boom af en proberen bovenin te komen. Dit doen ze door bij elkaar op de schouders te gaan staan, totdat het hele zaakje instort en weer opnieuw moeten beginnen. Wie dan bij de ring komt, moet alle prijzen losmaken en deze vallen dan naar beneden. Het is eigenlijk zoiets als wij bij een zeskamp doen met de zeephelling. Als dan alle prijsjes los zijn, worden de prijzen verdeeld. Heb daar geen systeem voor kunnen ontdekken. Na die middag in de felle zon te hebben gestaan, op weg naar het hotel om mijn backpack op te halen voor de volksverhuizing. Geen lolletje hoor in de hete zon met je backpack te moeten lopen ondanks dat het nog geen 10 minuten lopen was. De hotelman van mijn vorige plek is me nog even op komen zoeken. Weggewerkt en toen lekker onder de koude! douche, brr. Op de motorbike opgehaald om naar Kopi Desa te gaan. Lekkere chicken sandwiches en sushi gegeten. Uiteraard op de motorbike weer keurig terug gebracht. Mijn nieuwe onderkomen is meer dan prima. Ik denk dat ik de enige gast ben. Lekker rustig dus en wat verder van het apenbos. Gelukkig dus geen springende apen op mijn dak of de noodzaak binnen te zitten. Bij de bungalows zijn ze nu, terwijl het nu hoogseizoen is en dus in mijn ogen rijkelijk laat zijn, bezig met het bouwen van een zwembad. Toen ik gister aankwam was ik weer een attractie. Die kerels bleven maar kijken alsof ze nog nooit een blanke vrouw hadden gezien. Na een paar keer voorbij te zijn gelopen heb ik 'keep working' gezegd. Daar moesten ze wel om lachen. Even wennen weer met slapen. Hoorde van alles. Ook aan mijn deur die met een miezerig haakje van de Gamma vastzit. Was eigenlijk te lam om uit mijn bed te komen of om mijn rugzak voor de deur te leggen. Na een tijdje maar besloten dat het wellicht een kat was die tegen mijn deur duwde en toen was ik zo vertrokken. Zondagochtend op tijd op, ik werd opgehaald om mee te gaan om spiegels te gaan kopen hier in de buurt. Na een ontbijtje, weer een banana pancake en thee, de hort op. Wasje weggebracht naar de laundry. Mannetje vroeg natuurlijk waar ik vandaan kwam. En na het antwoord 'Belanda' vroeg hij of ik een muntje had. Ik heb die goede man 1,5 euro gegeven en zijn dag gemaakt volgens mij. Voor hetzelfde geld doen ze daar mijn was. Nou ja, vooruit dan maar. Toen een kamer afgezegd die ik gisteren met rugzak op mijn nek nog vlug had geboekt omdat ik dacht in een of ander hellhole terecht te komen. Niets bleek minder waar. Toen naar de plek waar ik opgehaald zou worden. Daar stonden wat kunstwerken klaar voor de ceremonie die vanmiddag zou plaatsvinden. Voor de spiegels is mijn Balinees uiteindelijk geslaagd. Niet kunnen pingelen, fixed price. Hij keek wel een beetje vreemd op, maar toch gekocht. Wat hebben ze hier toch mooie houten meubels. Zou zo van alles willen kopen en mijn inboedel thuis zo op Marktplaats zetten. In Ubud een jaffle gegeten en op naar de ceremonie. Het wemelde er van dames die hun sarongs aanboden omdat je deze dient te dragen bij een dergelijke gebeurtenis. Gelukkig had ik die van mij vanochtend al in mijn tassie gestopt, dus wat mij betreft kon het feest gewoon beginnen. Ik was er klaar voor. Na een lekker ijsje me aangepast aan de Balinezen. Dat is gewoon zitten en wachten totdat er wat gebeurt. Wat een ontzettend gave happening om ooggetuige van te zijn. Eerst een soort stier met een man erboven op die is vastgemaakt aan een rek van bamboestammen die gedragen wordt door een honderd mannen. Mooie dames met torenhoge offers erachter, mannen die muziek maken. Je zou niet denken dat je midden in een crematie ceremonie zit. In de stier ligt de overledene en wordt later in zijn geheel verbrand. Het is een hele optocht die af en toe stilstaat. Toen die voorbij was kwam er een soort praalwagen. Ik weet even geen andere benaming maar het lijkt een beetje op een carnavalsoptocht zonder dat ik oneerbiedig wil zijn. En het gejuich dat je ook hoort van de mensen. Ik kreeg erg echt kippenvel van terwijl het zweet tegelijkertijd in straaltjes van mijn lijf liep. Daarna vanuit een andere straat de volgende stier. Dit was een kleintje en denk dat het voor een overleden kind was. Op het kruispunt werd een rondje gedaan. In vond dat wel beetje gek, maar denk dat het was uit respect voor de overledene. Daarna nog eentje en nog een andere stoet met veel muziek. Ineens is dan ook de herrie en drukte voorbij en gaan de afgezette straten weer open. Een gek contrast om te zien. Ik had het zo druk met filmen en foto's maken, dat ik alleen foto's met mijn camera heb gemaakt en niet met mijn telefoon. Ik kan jullie deze dus helaas niet laten zien. Wat bof ik toch dat ik dit allemaal mag meemaken. Dit soort 'toevalstreffers' maak je volgens mij alleen mee als je ergens lange tijd bent. En dat geluk heb ik hier. Het is hier zo gaaf en zal ik ook nooit vergeten. Voel me hier helemaal happy en erg op mijn gemak. Dit is zo'n ontzettend gaaf land om alleen te reizen vanwege het veilige gevoel en de rituelen die ze hier hebben. Ik heb een goede keuze gemaakt door naar Bali te gaan.