Mijn laatste uren in Indonesië en verder
Door: Me
Blijf op de hoogte en volg Sharon
11 September 2013 | Nederland, Eindhoven
Na een goede nachtrust maandagochtend wakker geworden van de wekker. Dat komt bij mij bijna nooit voor. Goed geslapen dus. Ik was dan ook wel gesloopt na zondag. Een lekker, laatste ontbijtje van vier rondes genuttigd in de Executive Lounge en toen op naar het zwembad. Het zwembad was wel een beetje verouderd. Dat zie je dus niet als je naar beneden kijkt vanaf de 23ste verdieping. Maakt ook niet uit, zwemmen doe ik toch niet. Mijn spullen ingepakt en voor de eerste keer had ik ruimte over in mijn backpack. Voor de laatste keer me opgefrist, laatste lunch en toen met de taxi naar de acupuncturist. Na de nodige speldenprikken en de laser was ik voor de eerste keer bijna pijnvrij. Lekker hoor. Sommige spieren waren zo hard, zei ze, dat ze met moeite de naalden erin kreeg. Sommige floepten er weer uit. Met de taxi naar het vliegveld en ik had me helemaal geïnstalleerd achterin omdat de trip misschien wel 2 tot 3 uur zou kunnen duren. Na de laatste dagen hier in Jakarta geloof ik echt dat je dus zo lang kunt doen over maar 15 kilometer. Dit keer had ik 'geluk'. Binnen 45 minuten was ik dus al op het vliegveld. Vier uur te vroeg, maar goed. Beter dan te laat komen. Hier maar wat rondgelopen en de winkeltjes in geweest. Niets gekocht overigens!! Ik ben trots op mij. Nu zit ik al bij de gate te wachten om te boarden tussen de rochelende Koreanen, neusophalende Indonesiërs. Een Koreaan die tegenover me zit, zit zo enorm te rochelen dat hij af en toe naar de prullenbak moet lopen. Echt te goor voor woorden. Ik ben zo blij dat wij NL's dat niet zo doen zoals zij het doen. Jakarta is overigens geen onaardig vliegveld. Ik was alleen bij de douane mijn vertrekkaart kwijt die ik had ingevuld bij aankomst. Volgens mij heb ik dat hele ding nooit teruggekregen, maar goed. Nieuwe ingevuld en ik mag het land verlaten. Alweer een paar uur verder en dan zit je ineens in Seoul. Heerlijk gezeten. Ik had een plekje bij het raam bij de exit. Veel beenruimte en lekker met de voetjes omhoog. Overigens niet heel veel meegekregen van de reis, want zoals gewoonlijk val ik na het omdoen van mijn seatbelt al in slaap. Nu dus ook. Koreaans dineetje gehad omdat de beef en fish op waren. Beetje spannend. Je krijgt dan een paar bakjes, een tube en een knijpzakje. Rijst moet je in het bakje doen met de champignons, spinazie en nog wat andere dingen die ik niet kon thuis brengen. Dan knijp je daar die hete pasta uit de tube in leeg en voeg je wat sesamolie toe. En als sidedish krijg je er een soepje bij. Niet onaardig, maar het toetje was zoals gewoonlijk toch weer het lekkerst. Het gerechtje heette, bibimbam. Ik moest meteen aan het spel pim pam pet denken. Ineens stonden we weer aan de grond en toen was het tijd om wakker te worden. Ik kan dan echt met moeite mijn ogen open houden. De uren verder gedood in Seoul met wat rondlopen en niets kopen. Een goede vlucht gehad en goed verzorgd door Korean Airlines. Helemaal niets mis mee. Aan boord zat aan de onderkant en voorkant een camera zodat je naar het landschap kon kijken waar we overheen gingen en wat de piloten zien. Tijdens de landing maar even meegekeken. Wel cool!! En een superzachte landing. We wiebelden minder dan wanneer je hier met een auto over een drempel rijdt. Na een fijn welkom op Schiphol eerst even frietjes eten. Thanks sis. En dan thuiskomen in een huis dat netjes is, bloemetje op tafel en de kamer is versierd met slingers. Fijn en erg leuk. Kijken of mijn bed is opgemaakt want ik weet na 9 weken niet meer hoe ik dit heb achtergelaten. Vannacht een paar keer wakker geweest en me dan rondkijkend afvragen in welk hotel ik was. Oh, mijn eigen hotel. Nu is het dan woensdagochtend en heb ik sinds 9 weken weer een spijkerbroek aan! Die heb ik gemist.... En dan maar op naar de Jumbo. Dat heb ik niet gemist....