Wat vliegt de tijd

Deze week is ook alweer bijna om. Woensdag had ik als dag gekozen om even bij het zwembad te gaan liggen. ' s Ochtends was het hartstikke lekker weer met een warme zon. 's Middags was dat zonnetje dus lekker weer weg en werd deze vervangen door 'hier en daar' een bui. 'Hier' was dus bij het zwembad waar ik die middag lag. Me scheel betaald aan een Balinese koffie die op de meeste plekken nog geen euro kost maar daar bijna 2,50. Ik dacht dat ik flauw viel. Jullie hoor ik nu al lachen, maar voor hier was het dus gewoon belachelijk duur. De avond weer op de gebruikelijke manier afgesloten. Bintang bij Kopi Desa. Op woensdag Ubud in om op jacht te gaan naar een nieuw onderkomen voor het volgende weekend. Klinkt wel leuk om te zeggen dat ik volgende week zaterdag 'het huis uit' moet. Na een tip voor een pension en gewapend met een tekening van de straat, op zoek in Ubud. Was gelukkig makkelijk te vinden alleen het pension heeft in 6 weken tijd haar prijzen verhoogd met bijna het dubbele. Dit vond ik beetje te gortig en heb dus vriendelijk bedankt. Op jacht naar een volgende. Ergens binnengelopen maar die was ook aardig duur. Op straat riep iemand ineens 'room' en toen riep ik terug 'yes'. Meegelopen door een smal straatje waar je uitkwam bij de rijstvelden waar het pension aanligt. Prima dus, kamer gezien, vriendelijk gelachen en uiteindelijk ook nog wat van de prijs af kunnen krijgen. Nog een half uurtje met die man staan praten en ik maar mijn best doen om te onthouden waar het pension is, zodat ik het volgende week nog kan vinden. Nummers uitgewisseld en ik was nog geen uurtje daar weg of ik kreeg al een sms. Hij wilde me Sidemen wel laten zien. Dat is ongeveer 2 uur rijden vanaf Ubud bleek bij wat navragen. Wel heel mooi. Volgens mij had die goede man alleen maar een scooter en ik zie mezelf niet 2 uur achterop een scooter zitten, dus ik heb vriendelijk bedankt voor zijn uitnodiging. Gebakje gegeten en meteen volgens mij mijn kleine teen in de kreukels. Gestoten aan een tafelpoot. Bij de voetmassage zag ik ineens een bloedblaartje en die dame maar trekken aan mijn tenen. Pffff. Gelukkig zat ik daar, want het regende hier weer complete watervallen. Echt niet normaal. Met de taxi dus maar naar huis. Leuk zitten praten met de chauffeur en aardig wat te weten gekomen voor zover ik natuurlijk zijn Engels kon begrijpen. Zoals de uitspraak van het Balinees (overigens niet de doen hoor), het Bahasa, de kasten die ze hier ook hebben net als in India. En dan bedoel ik niet de kasten zoals wij die binnen hebben staan. De ceremonies die ze hier om de haverklap hebben, de Balinese kalender. Heel leuk allemaal.
Vandaag is het dus alweer vrijdag en ben ik de rijstvelden in geweest. Weer een paar mooie foto's kunnen maken. Geen idee waar ik zou uitkomen dus gewoon maar de weg gevolgd. Het heeft me de hele middag beziggehouden. Alle taartjes die ik hier eet zijn er wel weer af. Ik was even bij de kapper binnen gelopen om te vragen of ik een haircut kon krijgen. Maar nee hoor, ze had al een customer. Vriendelijk terima kasih gezegd en bij de eerstvolgende naar binnen geschoten. Ik mocht plaatsnemen op een stoel waar ik thuis ook in lig bij de schoonheidsspecialiste en toen lekker mijn haartjes laten wassen. Keurig gekapt en mijn haar in de plooi geföhnd. Ze zag wel dat mijn grijze haren weer aan het doorkomen waren en maakte daar wel een opmerking over. Ook dat ik zoveel haar had en dat het lang duurde met föhnen. Nog een hoofdmassage gehad en met een paar foto's rijker en 8 euro armer stond ik na een uur weer buiten. Heb haar plechtig beloofd dat ik de foto's haar zou mailen.Vond ze wel leuk, zei ze. Nou weet je dat hier nooit omdat ze altijd uitermate vriendelijk blijven en geen nee zeggen. Vanavond maar weer aan een biertje en dan is hier de week weer om. Vandaag weer even naar de rijstvelden en vanavond even op stap in Ubud. Voor morgen nog geen plannen. Lekker hoor!! Voor jullie allemaal een heel fijn weekend!!