Wandelen, jeuk en ander ongemak

Afgelopen zaterdag ben ik met mijn buurvrouw uit het huis aan de wandel gegaan. Uiteraard eerst begonnen met een koffie bij Kopi Desa en gevraagd hoe we het beste bij de rijstvelden konden komen. Weer gewapend met een plattegrond op pad de wei in. We moesten de rivier volgen. Het was niet meer dan een stroompje, maar goed, er was water. De rijstvelden waren niet zo mooi als die van vrijdag. Ze hadden net geoogst waardoor er alles een beetje kaal uitzag. De hike was zo over dus maar weer op weg naar Kopi Desa om de inwendige mens tevreden te houden. Onderweg naar school zag ik steeds een bordje aan de kant van de weg 'eat, pray & love scenery'. Dat wilde ik wel eens zien. Ik had voordat ik vertrok niet voor niets de film nog een keertje gehuurd. Dus wij weer op pad. Onderweg foto's gemaakt van de stieren die ze hier maken die gebruikt worden voor o.a. crematies. Hele kunstwerken. De scenery lag toch iets verder weg dan we dachten, dus hebben we een andere afslag genomen op goed geluk. En geluk hadden we! Na de nodige plaatjes weer geschoten te hebben, kwamen we een oude dame tegen die van de stammen van bananenbomen lange slierten had gemaakt. Hier maakte ze een soort mandjes van door deze te vlechten. We hebben onze ogen uit staan kijken. Deze gebruiken ze voor een ceremonie waar ze rijst in koken. Wat een handigheid. Ze wilde het ons ook laten doen, maar toen hebben we vriendelijk gelachen. Dit gaat ons dus echt niet lukken. Mijn buuf had erg mooie foto's kunnen maken van haar. Wat is dit toch een fotogeniek land. Ik heb er al zo'n 500 gemaakt, denk ik. Onderweg naar huis een lekkere Magnum gegeten en 's avonds weer naar Ubud. Uiteraard weer te voet. Lekker gegeten en afgesloten met een lekkere tiramisu. Niet echt Balinees, maar niet minder lekker. Taxi teruggenomen want we hadden aardig pap in de benen. En weer afgesloten met een Binangetje. De volgende dag met de buuf weer naar andere rijstvelden geweest en deze keer hadden we besloten vroeg in de ochtend te gaan. Om 6 uur dus uit de veren en klaar om de volgende hike te doen. Deze kwam uit het boekje dus verdwalen konden we niet. Het was heerlijk rustig zonder al die toeristen dus dit was een goede keuze. Het was nog een beetje heiïg, maar toch weer mooie foto's kunnen maken. Even een ontbijtje in zo'n hutje met rieten kap in de vijver met een schitterend uitzicht op de terrassen. Om 11 uur waren we weer thuis en omdat het mooi weer was, besloten we weer een poging te doen om bij The Mansion te gaan liggen. Mij is het niet echt gegund want het begon dus weer te regenen. Ik probeerde wat te slapen maar dit lukte dus niet echt, overal jeuk. Volgens mij lagen we tussen de gras-of zandvlooien. Vanaf die dag alleen maar jeuk over mijn hele lijf. De muggen laten me ook niet echt met rust. Ik wist niet dat je zo gek konden worden van jeuk. Na een middagje in de regen te hebben gelegen 's avonds weer naar Ubud. Op naar mijn vaste adresje voor een voetmassage. Dat hadden we wel verdiend na al dat gewandel. Helaas, gesloten. Pinnen lukte ook niet echt, dus dan maar eten. Spareribs waren echt super. Na ons diner op naar de shisha bar om aan de waterpijp te gaan en een cocktailtje. Het interieur was ten opzichte van vorig jaar niet veranderd. Gek om daar dan weer te zijn en het ook echt te herkennen. Om half 1 wilde we een taxi terug naar huis. Lopen ging niet al te soepel meer. Was overigens niet van de drank hoor! Geen taxi te bekennen. Ubud was compleet uitgestorven. Bij een supermarkt hadden we gevraagd aan de jongeman achter de toonbank of hij een taxi kon bellen. Dit was de eerste Balinees die we tegenkwamen die zowaar 'nee' zei. Een beetje van slag waren we wel en toen moesten we teruglopen naar huis. Pfff, weer die bult op. Op maandag is mijn laatste week in het huis aangebroken. De week waarin ik zen en lenig probeer te worden. In het donker opstaan om om 6 uur bij de yoga te zijn. Twee uur lang. Voor een beginner als ik, valt dit niet echt mee. Onze yogaleraar kwam, uiteraard, per scooter. Hij leek een beetje op karate kid in zijn witte outfit. Na een vlinder te hebben nagedaan en de nodige ademhalingsoefeningen brak het zweet me al uit. Na wat andere spannende standjes was het tijd voor de meditatie. Lekker zen worden en er maar op los zoemen. Zoemen doe je om de geluiden van buitenaf te blokkeren. Het werkt echt dus. Een ander meisje bij ons uit de yogaklas had van die overknee kousen aan in het grijs met een kanten randje. Heel apart. Gelukkig is het die ochtend niet in mijn rug geschoten en ben ik ook niet, toen we een vliegtuig moesten doen, te pletter gevallen. Met mij zou dat zo allemaal kunnen gebeuren. Of mijn benen niet meer uit de knoop krijgen. Tot 2 uur geslapen, ten eerste, ik was kapot en ten tweede, het had de hele ochtend non-stop geregend. Kwam goed uit dus. Na de yoga krijgen we elke keer een fruithapje met een theetje. In de middag onze tweede sessie. Moet je even proberen; ga op je hurken zitten en leg dan je ene been over je andere been heen. Als je durft, laat je je handen los van de grond en zit je dubbel dubbelgevouwen op één hurk. Niet te doen dus. Onze yogi zat er ontspannen bij en met zijn ogen dicht. Na 5 pogingen ben ik afgehaakt. Hier ben ik niet voor gemaakt. En yogi maar lachen. Vanochtend weer vroeg op en dat gaat best makkelijk. Twee uur is eigenlijk best wel een tijd maar daarna is het toch wel lekker. Voel wel veel spieren in mijn lijf die de oefeningen niet echt gewend zijn. Na de yoga had ik wel zin in bananenpannekoeken, helaas. Black rice pudding, ieks. Dan heb ik al gegeten en gedronken. Mijn laatste restje cornflakes maar opgemaakt. Net weer even lekker koffie gedronken. Eigenlijk mag je niet roken, geen koffie en alcohol drinken en geen softdrinks. Raar eigenlijk, van een biertje kan ik toch ook wel heel zen worden, geen yoga voor nodig ;)).