Hati hati en soap

Dinsdagochtend ontbijt gekregen, uiteraard op mijn balkonnetje, dat ik de avond daarvoor had aangegeven op een briefje. Tijd erbij en keurig op tijd. Cornflakes, fruit, toast, jus-tje en een bakkie leut. Helaas de melk vergeten. Droge cornflakes smaken ook prima. Daarna even de straat op om de buurt een beetje te verkennen. Het is een aardig stukje lopen maar gelukkig wel plat. Hoef dus geen 50 treden op of tegen steile wegen omhoog te klimmen. Dat is aangenaam na al dat gehike in Ubud. Even naar de grootste keten van supermarkten geweest. De Bintang. Ik heb dus niet al overdag aan het bier gezeten. Wat een grote winkel. Nog groter dan die in Ubud volgens mij. Koop hier verder niets dan wat drinken. De koekjes en cake afdeling sla ik over. Daarna ergens wat gedronken waarbij de ober me de oren van mijn hoofd kletste. Wel gezellig hoor. Daarna nog even bij het zwembad gelegen maar op een of andere manier had ik daar de rust niet voor. In de avond op zoek naar een restaurant. Beetje spannend hier hoor. Ik ben niet bang ofzo, maar hier om de hoek zit zo'n echte Balinese pasar. Allemaal eettentjes waar niet een blanke rondloopt. Ik heb dan ook veel bekijks en als ze hier naar je kijken dan kijken ze goed. Gewoon ongegeneerd met open mond en starende ogen. Ik weet nog niet of ik daar heel gelukkig van word. Ben de pasar ook nog maar niet op geweest.... Nu ken ik ook het gevoel weer van als er naar je gekeken wordt omdat je er anders uit ziet. Dat kan heel intimiderend zijn. Ik kan me dat ook nog wel herinneren van toen we een keer de bus hadden gepakt in India. Al die ogen op je gericht, dat gevoel is niet fijn. Toen ik terug kwam bij mijn villa weer een bonnetje ingevuld voor het ontbijt. Je kan redelijk wat kiezen. Dus maar weer wat anders. Egg, sunny side up. Ik word daar zo blij van. Sunny side up. Na de sunny side up eitjes naar het strand. Een bedje geconfisqueerd en liggen maar. Wel onder de parasol. Even een dutje gedaan. Ik word op het strand altijd zo slaperig en verder wat om me heen gekeken. Er is hier van alles te zien. Veel Balinesen die van alles verkopen hier. Eddy van de zonnebrillen van vorig jaar liep hier nog steeds rond. Ik herkende zijn naam, niet zijn gezicht. Nog een half uur gezellig zitten kletsen met een dame die me sarongs en jurkjes probeerde te verkopen. Maar ik heb me ingehouden. Volgens mij vond ze het gezellig en wilde ze ook even in de schaduw zitten. Heel opvallend hier is hoe jaloers de Balinesen zijn op onze blanke huid. Het liefst zouden ze ook blank zijn. Terwijl ik die bruine huid zo mooi vind. Je verbaasd je hier in de supermarkten over de uv whitening producten die ze hier verkopen. Als je iets moet hebben van een crèmepje, bodylotion moet je echt oppassen dat je de goede pakt. Er is hier meer aan whitening producten te koop dan aan gewone producten. Heel bizar. Maar het meest bizarre is dat mensen het hier echt gebruiken. Je ziet dan van die halve levende lijken lopen op straat. Eigenlijk alleen maar de vrouwen. Die hebben dan zo'n onnatuurlijk zogenaamd blank gezicht dat je er echt eng van wordt. Het is net een masker. Even een drankje gedaan voordat ik weer naar huis ging en aan mijn half uur durende wandeling ben begonnen. Een Balinees kwartiertje... Op de terugweg liep ik zo om me heen te kijken dat ik gewoon mijn onderkomen voorbij liep. Een lekkere pizza als avondmaal en om 9 uur lag ik al gestrekt. Was zó moe van mijn middagje aan het strand... Hati hati ben ik nu aan het uitvoeren. Dit betekent, rustig aan, voorzichtig. De soap gaat over mijn paspoort. Maandag gebeld met die man en hij zou hem die middag hebben. Terwijl hij deze in Legian zou komen brengen. Niet dus. Dinsdagmiddag na 4 uur zou hij hem hebben. Mooi niet dus, het wordt nu vrijdag. En ik vlieg zaterdag naar Java. Ik begin het er nu wel van op mijn heupen te krijgen. Gelukkig ken ik iemand die een vriend heeft die hem vandaag ophaalt bij de immigratie in Denpasar. Ik weet het nog niet hoor. Ik wil hem een vast kunnen houden en omhelzen en dan geloof ik pas dat ik mijn paspoort terug heb. Vrijdag is overigens niet erg hoor om hem dan pas te krijgen, maar ik heb nu al iets te vaak gehoord dat ik hem terug krijg wat niet waar is, zodat ik haast niets meer geloof. Nu heeft het heel weinig zin om me daar druk over te maken, dus dat doe ik dan ook maar niet. Kan me beter druk maken over welke heerlijke juice ik vandaag ga drinken en op welk kleur bedje ik ga liggen aan het strand. Dat is een veel betere besteding van mijn tijd. En nog even een rug massage scoren. Heb een plekje dat erg overdwars zit waardoor ik vannacht slecht heb geslapen en dus vanochtend voor de hanen al op was. Niet echt heel plezant. Het stikt hier overigens van de muggen. En na 8 weken hier te zijn, weten ze me nog steeds te vinden. Weer jeuk dus....