Tweede lesgeefweek

Mijn 'zon'dag op zondag van vorige week is aardig in de soep gelopen. Elk uur een enorme hoosbui. Volgens mij hangen alle wolken boven Ubud. De meiden die weg waren hebben allemaal superweer gehad. Maandagochtend na het ontbijt onze eerste les voorbereid. Lastig omdat je niet weet wat ze al weten en uit ervaring weet ik wel dat kinderen houden van afwisseling. Toch wel wat kunnen voorbereiden voor onze eerste dag. Onze school is op een half uur rijden. Niet om de hoek dus, maar we worden keurig weggebracht. Op school aangekomen even het juiste lokaal vinden en dan maar gewoon aan de bak. Wel apart hoor zo zonder begeleiding of iemand van school. Je hebt dus alle vrijheid. Na 10 minuten kregen we gezelschap van twee andere meiden. Zij hadden geen kinderen om les te geven. Dus ja, dan houdt het vlug op. Als je dan het lokaal binnenkomt, vliegen alle kinderen op je af. Willen allemaal je hand vasthouden. En vooral het staren is zo grappig. We geven elke dag drie uur les en dat is best pittig. Ze bij de les houden. Je wordt horendol van de herrie. En iets uitleggen vraagt veel improvisatie. We hebben tussendoor twee korte pauzes. Kunnen de kinderen naar buiten om wat te eten. Veel chips eten die kinderen hier tussendoor. Heb me gewoon verbaasd. Bij het weggaan wilden de kinderen een high-five of high-ten. Van alle meisjes kregen we kusjes en een knuffel. Een meisje zei na een uur al ' I love you' tegen me. Weer naar huis en weer lekker aan de rijst. 's Avonds weer naar Kopi Desa. Even iets drinken en de dag lekker afsluiten. Tweede lesdag werden we net zo weer enthousiast ontvangen als de eerste dag. De meisjes hadden bloemetjes voor ons gemaakt met onze naam erop. Heel schattig. Lesgeven vond ik zelf iets minder, maar woensdag ging het ging meer dan prima. Toch ga ik mijn laatste week van het vrijwilligerswerk misschien omruilen voor de Adventure Week. Ik vind dat we hier als vrijwilligers echt te veel aan ons lot overgelaten worden. In India was dat destijds stukken beter geregeld. Er is niemand om je lessen mee voor te bereiden. Er is geen jaarplan of wat dan ook. De kinderen zijn natuurlijk wel leuk. We geven alleen les van twee tot vijf. Ook wel lang voor de kinderen. Vandaag trouwde er een paar bij ons in de straat. Daar waren we ook voor uitgenodigd. Het enige dat we hoefde te doen was komen in onze sarong. Het bruidspaar helaas niet gezien maar we konden wel meteen aanschuiven. Echt Balinees food. Wel even wennen hoor. Leuk ook dat mandarijntje bij het bekertje water. Na er een uur of wat daar gezeten zijn we weer gegaan omdat we naar school moesten. Vrijdag hadden we weer een heerlijk lesdag. Kindertjes rustig en ijverig. Voor onze medejuf hadden we een groot vel gemaakt met alle namen en handjes van de kinderen erop als afscheid. Die ochtend even naar Ubud geflodderd om een taxi te ritselen die ons voor weinig naar Amed zou kunnen brengen. Onszelf weer even miljonair gemaakt en op een superplekje wat gedronken met een heerlijke fruitsalade. Pitamientjes weer binnen. Na het lesgeven vlug wat rijst naar binnen werken en dan de spullen bij elkaar graaien. Taxi stond al keurig op ons te wachten. Na een ritje van bijna drie uur aangekomen in Amed. Heerlijk plekje. Groot bed, lekkere buitendouche en een eigen zwembadje bij de kamer. Meer heb je dan eigenlijk ook niet nodig. 's Avonds wat eten bij Wawa Wewe waar we toegezongen werden door de obers in niet al te best Engels. Gezellig was het wel. Daarna even de muziek opgezocht bij een groep Balinesen die gitaar speelden en op een Fanta flesje met een lepeltje de maat aangaf. Djembe erbij, Bintangetje. Vijf keer de vraag gehad of ik de moeder was van mijn nieuwe vriendin. Gelukkig schatten ze haar heel jong en aangezien vrouwen hier jong moeder worden heb ik het maar opgepakt als een compliment. Zondagochtend kwam het met bakken uit de lucht. Helaas, maar waar. Omdat het toch drie uur rijden was naar Ubud zijn we iets eerder vertrokken. Taxichauffeur had volgens mij net zijn rijbewijs gehaald en reed een beetje onzeker. Onderweg nog een hond geraakt maar die liep vrolijk verder. Een hond raken hier overigens niet heel moeilijk. Die lopen hier overal op straat of de straat van hen is. Vanmiddag zat er eentje, toen we naar school gingen, midden op de weg zijn behoefte te doen. Even stoppen dan maar.... Daar moest onze taxichauffeur ook nog om lachen. Vandaag een goede lesdag gehad. We hadden als thema animals. Ging goed. Nu weer in Kopi Desa even gebruik maken van de wifi. Tot zover weer even een update.... Volgend verslag volgt binnenkort weer ;).